2 Chronicles 25
1 Εἰκοσιπέντε ἐτῶν ἡλικίας ἐβασίλευσεν ὁ Ἀμασίας, καὶ ἐβασίλευσεν εἰκοσιεννέα ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ· τὸ δὲ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦτο Ἰωαδάν, ἐξ Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ ἔπραξε τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου, πλήν οὐχὶ ἐν καρδίᾳ τελείᾳ.
3 Ὡς δὲ ἡ βασιλεία ἐκραταιώθη εἰς αὐτόν, ἐθανάτωσε τοὺς δούλους αὑτοῦ τοὺς φονεύσαντας τὸν βασιλέα τὸν πατέρα αὑτοῦ·
4 τὰ τέκνα ὅμως αὐτῶν δὲν ἐθανάτωσεν, ὡς εἶναι γεγραμμένον ἐν τῷ νόμῳ, ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ Μωϋσέως, ὅπου ὁ Κύριος προσέταξε, λέγων, οἱ πατέρες δὲν θέλουσι θανατόνεσθαι διὰ τὰ τέκνα, οὐδὲ τὰ τέκνα θέλουσι θανατόνεσθαι διὰ τοὺς πατέρας· ἀλλ᾿ ἕκαστος θέλει θανατόνεσθαι διὰ τὸ ἑαυτοῦ ἁμάρτημα.
5 Καὶ συνήγαγεν ὁ Ἀμασίας τὸν Ἰούδαν, καὶ κατέστησεν ἐξ αὐτῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους, κατ᾿ οἴκους πατριῶν, διὰ παντὸς τοῦ Ἰούδα καὶ Βενιαμίν· καὶ ἠρίθμησεν αὐτοὺς ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν καὶ ἐπάνω, καὶ εὕρηκεν αὐτοὺς τριακοσίας χιλιάδας, ἐκλεκτούς, ἐξερχομένους εἰς πόλεμον, κρατοῦντας λόγχην καὶ ἀσπίδα.
6 Ἐμίσθωσεν ἔτι ἐκ τοῦ Ἰσραήλ ἑκατὸν χιλιάδας δυνατῶν ἐν ἰσχύϊ, δι᾿ ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου.
7 Ἦλθε δὲ πρὸς αὐτὸν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, λέγων, Βασιλεῦ, ἄς μή ἔλθῃ μετὰ σοῦ τὸ στράτευμα τοῦ Ἰσραήλ· διότι ὁ Κύριος δὲν εἶναι μετὰ τοῦ Ἰσραήλ, μετὰ πάντων τῶν υἱῶν Ἐφραΐμ·
8 ἀλλ᾿ ἐὰν θέλῃς νὰ ὑπάγῃς, κάμε τοῦτο· ἐνδυναμώθητι διὰ τὸν πόλεμον· ὁ Θεὸς ὅμως θέλει σὲ κατατροπώσει ἔμπροσθεν τοῦ ἐχθροῦ· διότι ὁ Θεὸς ἔχει δύναμιν νὰ βοηθήσῃ καὶ νὰ κατατροπώσῃ.
9 Ὁ δὲ Ἀμασίας εἶπε πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, Ἀλλὰ τί θέλομεν κάμει διὰ τὰ ἑκατὸν τάλαντα, τὰ ὁποῖα ἔδωκα εἰς τὸ στράτευμα τοῦ Ἰσραήλ; Καὶ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἀπεκρίθη, Ὁ Κύριος εἶναι δυνατὸς νὰ δώσῃ εἰς σὲ πλειότερα τούτων.
10 Τότε διεχώρισεν αὐτοὺς ὁ Ἀμασίας, τὸ στράτευμα τὸ ἐλθὸν πρὸς αὐτὸν ἐκ τοῦ Ἐφραΐμ, διὰ νὰ ἐπιστρέψωσιν εἰς τὸν τόπον αὑτῶν· καὶ ἐξήφθη σφόδρα ὁ θυμὸς αὐτῶν κατὰ τοῦ Ἰούδα, καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὸν τόπον αὑτῶν μὲ ἔξαψιν θυμοῦ.
11 Ἐνεδυναμώθη δὲ ὁ Ἀμασίας καὶ ἐξήγαγε τὸν λαὸν αὑτοῦ καὶ ὑπῆγεν εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ ἅλατος καὶ ἐπάταξε τοὺς υἱοὺς Σηείρ δέκα χιλιάδας.
12 Καὶ δέκα χιλιάδας ζῶντας ἠχμαλώτισαν οἱ υἱοὶ Ἰούδα, καὶ ἔφεραν αὐτοὺς εἰς τὸ ἄκρον τοῦ κρημνοῦ καὶ κατεκρήμνιζον αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ ἄκρου τοῦ κρημνοῦ, ὥστε πάντες διερράγησαν.
13 Οἱ ἄνδρες ὅμως τοῦ στρατεύματος, τὸ ὁποῖον ἀπέπεμψεν ὁ Ἀμασίας, διὰ νὰ μή ὑπάγωσι μετ᾿ αὐτοῦ εἰς πόλεμον, ἐπέπεσον ἐπὶ τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα, ἀπὸ Σαμαρείας ἕως Βαὶθ-ρών, καὶ ἐπάταξαν τρεῖς χιλιάδας ἐξ αὐτῶν καὶ ἔλαβον λάφυρα πολλά.
14 Ἀφοῦ δὲ ὁ Ἀμασίας ἐπέστρεψεν ἀπὸ τῆς σφαγῆς τῶν Ἰδουμαίων, ἔφερε τοὺς θεοὺς τῶν υἱῶν Σηεὶρ καὶ ἔστησεν αὐτοὺς εἰς ἑαυτὸν θεοὺς καὶ προσεκύνησεν ἔμπροσθεν αὐτῶν καὶ ἐθυμίασεν εἰς αὐτούς.
15 Διὰ τοῦτο ἐξήφθη ἡ ὀργή τοῦ Κυρίου κατὰ τοῦ Ἀμασίου· καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν προφήτην καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Διὰ τί ἐξεζήτησας τοὺς θεοὺς τοῦ λαοῦ, οἵτινες δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἐλευθερώσωσι τὸν λαὸν αὑτῶν ἐκ τῆς χειρὸς σου;
16 Καὶ ἐνῷ ἐλάλει πρὸς αὐτόν, ὁ βασιλεὺς εἶπε πρὸς αὐτόν, Σύμβουλον σὲ ἔκαμον τοῦ βασιλέως; παῦσον· διὰ τί νὰ θανατωθῇς; Καὶ ἔπαυσεν ὁ προφήτης, εἰπών, Ἐξεύρω ὅτι ὁ Θεὸς ἐβουλεύθη νὰ σὲ ἐξολοθρεύσῃ, ἐπειδή ἔκαμες τοῦτο καὶ δὲν ὑπήκουσας εἰς τὴν συμβουλήν μου.
17 Τότε συνεβουλεύθη Ἀμασίας ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα καὶ ἀπέστειλε πρὸς τὸν Ἰωὰς υἱὸν τοῦ Ἰωάχαζ, υἱοῦ τοῦ Ἰηοῦ, τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, λέγων, Ἐλθέ, νὰ ἴδωμεν ἀλλήλους προσωπικῶς.
18 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἀμασίαν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, λέγων, Ἡ ἄκανθα ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ ἀπέστειλε πρὸς τὴν κέδρον τὴν ἐν τῷ Λιβάνῳ, λέγουσα, Δὸς τὴν θυγατέρα σου εἰς τὸν υἱὸν μου διὰ γυναῖκα· πλήν διέβη θηρίον τοῦ ἀγροῦ τὸ ἐν τῷ Λιβάνῳ, καὶ κατεπάτησε τὴν ἄκανθαν.
19 Σὺ λέγεις, ἰδού, ἐπάταξας τὸν Ἐδώμ· καὶ ἡ καρδία σου ἐπήρθη εἰς καύχησιν· κάθου τώρα ἐν τῷ οἴκῳ σου· διὰ τί ἐμπλέκεσαι εἰς κακόν, διὰ τὸ ὁποῖον ἤθελες πέσει, σὺ καὶ ὁ Ἰούδας μετὰ σοῦ;
20 Ἀλλ᾿ ὁ Ἀμασίας δὲν ὑπήκουσε· διότι ἐκ Θεοῦ ἦτο τοῦτο, διὰ νὰ παραδώσῃ αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν ἐχθρῶν, ἐπειδή ἐξεζήτησαν τοὺς θεοὺς τοῦ Ἐδώμ.
21 Ἀνέβη λοιπὸν Ἰωὰς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ· καὶ εἶδον ἀλλήλους προσωπικῶς, αὐτὸς καὶ Ἀμασίας ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, ἐν Βαὶθ-σεμές, ἥτις εἶναι τοῦ Ἰούδα.
22 Καὶ ἐκτυπήθη ὁ Ἰούδας ἔμπροσθεν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἔφυγον ἕκαστος εἰς τὰς σκηνὰς αὑτοῦ.
23 Καὶ συνέλαβεν Ἰωὰς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ Ἀμασίαν τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, υἱὸν τοῦ Ἰωὰς υἱοῦ τοῦ Ἰωάχαζ, ἐν Βαὶθ-σεμές, καὶ ἔφερεν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ καὶ κατεδάφισε τὸ τεῖχος τῆς Ἱερουσαλήμ ἀπὸ τῆς πύλης Ἐφραΐμ ἕως τῆς πύλης τῆς γωνίας, τετρακοσίας πήχας.
24 Καὶ λαβὼν πᾶν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ εὑρεθέντα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ μετὰ τοῦ Ὠβήδ-ἐδώμ, καὶ τοὺς θησαυροὺς τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως, καὶ ἀνθρώπους ἐνέχυρα, ἐπέστρεψεν εἰς Σαμάρειαν.
25 Ἔζησε δὲ Ἀμασίας ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωὰς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωὰς υἱοῦ τοῦ Ἰωάχαζ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, δεκαπέντε ἔτη.
26 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ Ἀμασίου, αἱ πρῶται καὶ αἱ ἔσχαται, ἰδού, δὲν εἶναι γεγραμμέναι ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Ἰσραήλ;
27 Καὶ ὕστερον ἀφοῦ ἐστράφη ὁ Ἀμασίας ἀπὸ ὄπισθεν τοῦ Κυρίου, ἔκαμον συνωμοσίαν κατ᾿ αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἔφυγεν εἰς Λαχείς· ἀπέστειλαν ὅμως κατόπιν αὐτοῦ εἰς Λαχεὶς καὶ ἐθανάτωσαν αὐτὸν ἐκεῖ.
28 Καὶ ἔφεραν αὐτὸν ἐπὶ ἵππων, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Ἰούδα.