1 Corinthians 9
1 Δὲν εἶμαι ἀπόστολος; δὲν εἶμαι ἐλεύθερος; δὲν εἶδον τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν; δὲν εἶσθε σεῖς τὸ ἔργον μου ἐν Κυρίῳ;
2 Ἄν δὲν ἦμαι εἰς ἄλλους ἀπόστολος, ἀλλ᾿ εἰς ἐσᾶς τοὐλάχιστον εἶμαι διότι ἡ σφραγὶς τῆς ἀποστολῆς μου σεῖς εἶσθε ἐν Κυρίῳ.
3 Ἡ ἀπολογία μου εἰς τοὺς ἀνακρίνοντάς με εἶναι αὕτη
4 μή δὲν ἔχομεν ἐξουσίαν νὰ φάγωμεν καὶ νὰ πίωμεν;
5 μή δὲν ἔχομεν ἐξουσίαν νὰ συμπεριφέρωμεν ἀδελφήν γυναῖκα, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου καὶ ὁ Κηφᾶς;
6 ἤ μόνος ἐγὼ καὶ ὁ Βαρνάβας δὲν ἔχομεν ἐξουσίαν νὰ μή ἐργαζώμεθα;
7 Τίς ποτε ἐκστρατεύει μὲ ἴδια αὑτοῦ ἔξοδα; Τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ δὲν τρώγει ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ; ἤ τίς ποιμαίνει ποίμνιον καὶ δὲν τρώγει ἐκ τοῦ γάλακτος τοῦ ποιμνίου;
8 Μήπως κατὰ ἄνθρωπον λαλῶ ταῦτα; ἤ δὲν λέγει ταῦτα καὶ ὁ νόμος;
9 διότι ἐν τῷ νόμῳ τοῦ Μωϋσέως εἶναι γεγραμμένον Δὲν θέλεις ἐμφράξει τὸ στόμα βοὸς ἁλωνίζοντος. Μήπως μέλει τὸν Θεὸν περὶ τῶν βοῶν;
10 ἤ δι᾿ ἡμᾶς βεβαίως λέγει τοῦτο; διότι δι᾿ ἡμᾶς ἐγράφη, ὅτι ὁ ἀροτριῶν μὲ ἐλπίδα πρέπει νὰ ἀροτριᾶ, καὶ ὁ ἁλωνίζων μὲ ἐλπίδα νὰ μετέχῃ τῆς ἐλπίδος αὑτοῦ.
11 Ἐὰν ἡμεῖς ἐσπείραμεν εἰς ἐσᾶς τὰ πνευματικά, μέγα εἶναι ἐὰν ἡμεῖς θερίσωμεν τὰ σαρκικὰ σας;
12 Ἐὰν ἄλλοι μετέχωσι τῆς ἐφ᾿ ὑμᾶς ἐξουσίας, δὲν πρέπει μᾶλλον ἡμεῖς; Ἀλλὰ δὲν μετεχειρίσθημεν τὴν ἐξουσίαν ταύτην, ἀλλ᾿ ὑποφέρομεν πάντα, διὰ νὰ μή προξενήσωμεν ἐμπόδιόν τι εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
13 Δὲν ἐξεύρετε ὅτι οἱ ἐργαζόμενοι τὰ ἱερὰ ἐκ τοῦ ἱεροῦ τρώγουσιν, οἱ ἐνασχολούμενοι εἰς τὸ θυσιαστήριον μετὰ τοῦ θυσιαστηρίου λαμβάνουσι μερίδιον;
14 Οὕτω καὶ ὁ Κύριος διέταξεν, οἱ κηρύττοντες τὸ εὐαγγέλιον νὰ ζῶσιν ἐκ τοῦ εὐαγγελίου.
15 Πλήν ἐγὼ οὐδὲν τούτων μετεχειρίσθην. Οὐδὲ ἔγραψα ταῦτα διὰ νὰ γείνῃ οὕτως εἰς ἐμέ διότι καλὸν εἶναι εἰς ἐμὲ νὰ ἀποθάνω μᾶλλον παρὰ νὰ ματαιώσῃ τις τὸ καύχημά μου.
16 Διότι ἐὰν κηρύττω τὸ εὐαγγέλιον, δὲν εἶναι εἰς ἐμὲ καύχημα ἐπειδή ἀνάγκη ἐπίκειται εἰς ἐμέ οὐαὶ δὲ εἶναι εἰς ἐμὲ ἐὰν δὲν κηρύττω
17 ἐπειδή ἐὰν κάμνω τοῦτο ἐκουσίως, ἔχω μισθόν ἐὰν δὲ ἀκουσίως, εἶμαι ἐμπεπιστευμένος οἰκονομίαν.
18 Τίς λοιπὸν εἶναι ὁ μισθὸς μου; τὸ νὰ κάμω ἀδάπανον τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ διὰ τῆς κηρύξεώς μου, ὥστε νὰ μή κάμνω κατάχρησιν τῆς ἐξουσίας μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
19 Διότι ἐλεύθερος ὤν πάντων εἰς πάντας ἐδούλωσα ἐμαυτόν, διὰ νὰ κερδήσω τοὺς πλειοτέρους
20 καὶ ἔγεινα εἰς τοὺς Ἰουδαίους ὡς Ἰουδαῖος, διὰ νὰ κερδήσω τοὺς Ἰουδαίους εἰς τοὺς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον, διὰ νὰ κερδήσω τοὺς ὑπὸ νόμον
21 εἰς τοὺς ἀνόμους ὡς ἄνομος, μή ὤν ἄνομος εἰς τὸν Θεόν, ἀλλ᾿ ἔννομος εἰς τὸν Χριστόν, διὰ νὰ κερδήσω ἀνόμους
22 ἔγεινα εἰς τοὺς ἀσθενεῖς ὡς ἀσθενής, διὰ νὰ κερδήσω τοὺς ἀσθενεῖς εἰς πάντας ἔγεινα τὰ πάντα, διὰ νὰ σώσω παντὶ τρόπῳ τινάς.
23 Κάμνω δὲ τοῦτο διὰ τὸ εὐαγγέλιον, διὰ νὰ γείνω συγκοινωνὸς αὐτοῦ.-
24 Δὲν ἐξεύρετε ὅτι οἱ τρέχοντες ἐν τῷ σταδίῳ πάντες μὲν τρέχουσιν, εἷς ὅμως λαμβάνει τὸ βραβεῖον; οὕτω τρέχετε, ὥστε νὰ λάβητε αὐτό.
25 Πᾶς δὲ ὁ ἀγωνιζόμενος εἰς πάντα ἐγκρατεύεται, ἐκεῖνοι μὲν διὰ νὰ λάβωσι φθαρτὸν στέφανον, ἡμεῖς δὲ ἄφθαρτον.
26 Ἐγὼ λοιπὸν οὕτω τρέχω, οὐχὶ ὡς ἀβεβαίως, οὕτω πυγμαχῶ, οὐχὶ ὡς κτυπῶν τὸν ἀέρα,
27 ἀλλὰ δαμάζω τὸ σῶμά μου καὶ δουλαγωγῶ, μήπως εἰς ἄλλους κηρύξας ἐγὼ γείνω ἀδόκιμος.