Psalms 36
1 Кіраўніку хору. Давіда, слугі Госпада.
2 Нашэптвае несправядлівасць бязбожніку ў самым сэрцы яго; няма страху Божага перад вачамі яго.
3 Бо ён патурае сам сабе перад сабою, каб не шукаць несправядлівасці сваёй і каб не ненавідзець.
4 Словы вуснаў яго — несправядлівасць і хітрасць, перастаў ён разумець, як чыніць дабро.
5 Задумаў ён несправядлівасць у пасцелі сваёй, узыходзіць на любую благую дарогу, да ліхога не адчувае нянавісці.
6 Госпадзе, да неба міласэрнасць Твая і праўда Твая — да аблокаў;
7 Справядлівасць Твая, быццам горы Божыя, суды Твае — вялізная бездань: людзей і жывёл Ты збавіш, Госпадзе.
8 Як жа незлічона міласэрнасць Твая, Божа! Сыны ж чалавечыя будуць мець надзею пад покрывам крылаў Тваіх;
9 нап’юцца яны дастаткам дому Твайго і поіш Ты іх струменем асалоды Тваёй.
10 Бо ў Цябе крыніца жыцця, ды ў Тваім святле ўбачым мы святло.
11 Пашыр міласэрнасць Тваю на тых, што ведаюць Цябе, і справядлівасць Тваю — на тых, што простыя сэрцам.
12 Хай не топча мяне нага пыхлівага і рука грэшніка хай не дакранаецца мяне.
13 Вось жа паваліліся тыя, што чыняць несправядлівасць, — выгналі іх, і не змогуць яны падняцца.