Leviticus 21
1 Далей сказаў Госпад да Майсея: «Гавары святарам, сынам Аарона, і кажы ім: “Хай не занячысціцца святар тым, што дакранаецца да памерлага з народа свайго.
2 Хіба толькі да блізкіх сваякоў, гэта значыць да бацькі і маці, сына і дачкі, а таксама брата
3 і сястры сваёй, дзяўчыны, што незамужняя, на ёй хай занячысціцца ён.
4 І хай не занячысціць сябе святар з прычыны сваякоў жонкі сваёй, каб не зняважыць сябе.
5 Не павінны яны стрыгчы галавы і барады ды на целе сваім не будуць рабіць нарэзаў.
6 Святымі будуць яны перад Богам сваім і не будуць паганіць імя Яго, бо яны складаюць агнявыя ахвяры Госпаду і ахвяру хлебную Богу свайму, і таму яны будуць святымі.
7 Не возьмуць яны за жонку распусніцы або зняслаўленай; ані той, якая адрынута мужам, бо той пасвячоны Богу свайму.
8 І будзеш усвячаць яго, бо ён складае хлебную ахвяру Богу свайму. Дык хай будзе ён святы для цябе, бо святы Я, Госпад, Які асвячае вас.
9 Калі дачка святара паганіць сябе распустаю, то няславіць імя бацькі свайго; будзе яна спалена ў агні.
10 Найвышэйшы святар паміж братоў сваіх, на галаву якога нанесены алей памазання, рукі якога пасвячоныя ў святарства ды які адзеты ў святыя шаты, не будзе распускаць валасоў сваіх і раздзіраць шатаў,
11 і не будзе ён набліжацца да ніводнага памерлага, не занячысціцца ён нават з прычыны бацькі свайго і маці.
12 Не будзе ён выходзіць са святыні і не апаганіць святога месца Госпадавага, бо ён пасвячоны алеем намашчэння для Бога свайго. Я — Госпад.
13 За жонку павінен браць ён дзяўчыну.
14 Не возьме за жонку ані ўдавы, ані разведзенай, ані зняслаўленай, ані распусніцы, ніводнай з такіх не возьме, але возьме дзяўчыну са сваякоў сваіх.
15 І не зняславіць ён семя свайго сярод сваякоў сваіх, бо Я — Госпад, Які асвячае яго”».
16 Далей прамаўляў Госпад да Майсея, кажучы:
17 «Скажы Аарону: “Ніхто з патомства твайго ва ўсе пакаленні іх, у якога на целе будзе загана, не павінен прыступаць, каб складаць ахвяру хлебную Богу свайму,
18 бо ніхто, у каго на целе недахоп, не павінен прыступаць: ані сляпы, ані кульгавы, ані крываносы, ані скалечаны,
19 ані хто мае зламаную нагу або зламаную руку,
20 ані гарбаты, ані кволы, ані той, хто мае бяльмо на воку, ані карослівы, ані той, хто мае паршу на целе або пашкоджаныя яечкі.
21 Ніводзін чалавек з патомства Аарона святара, у якога на целе загана, не павінен прыступаць, каб складаць ахвяру агнявую Госпаду, ані хлебную ахвяру Богу свайму; ён мае загану, не павінен ён прыступаць, каб складаць ахвяру Бога свайго.
22 Але можа ён есці хлеб Бога свайго, як з [дароў] найсвяцейшых, так і са святых.
23 Толькі не будзе ён падыходзіць да заслоны і не будзе падыходзіць да ахвярніка, бо мае загану, і не павінен ён паганіць святыню Маю, бо Я — Госпад, Які асвячае іх”».
24 Майсей сказаў гэта Аарону, сынам яго ды ўсяму Ізраэлю.