Proverbs 29
1 Чалавек, які насуперак засьцярогам робіцца ўпарты, будзе раптам зламаны, і ня будзе яму дапамогі.
2 Калі множацца праведнікі, весяліцца народ; а калі пануе бязбожнік, стогне народ.
3 Чалавек, які любіць мудрасьць, радуе бацьку свайго; а які знаецца з распусьніцамі, той траціць маёмасьць.
4 Цар правасудзьдзем мацуе зямлю, а аматар хабару руйнуе яе.
5 Чалавек, які лісьлівіць сябру свайму, сьцеле сетку пад ногі яму.
6 У грэху ліхога чалавека — сетка яму, а праведнік весяліцца і радуецца.
7 Праведнік старанна дасьледуе цяжбіну бедных, а бязбожнік не разьбірае справы.
8 Людзі разбэшчаныя бунтуюць горад, а мудрыя суцішаюць мяцеж.
9 Разумны чалавек, калі судзіцца з чалавекам неразумным, ці злуецца, ці сьмяецца — ня мае спакою.
10 Крыважэрныя людзі ненавідзяць бязбожнага, а праведныя клапоцяцца за яго жыцьцё.
11 Неразумны ўвесь гнеў свой вылівае, а мудры стрымлівае яго.
12 Калі ўладар слухае ілжывыя прамовы, дык і ўсе служкі ў яго бязбожныя.
13 Бедны і ліхвяр сустракаюцца адзін з адным; але сьвятло вачам таго і другога дае Гасподзь.
14 Калі цар судзіць бедных па праўдзе, дык трон ягоны назаўсёды ўцьвердзіцца.
15 Дубец і засьцярога даюць мудрасьць; а занядбаны хлопчык робіць сорам сваёй маці.
16 Пры памнажэньні бязбожных множыцца беззаконьне; а праведнікі ўбачаць падзеньне іхняе.
17 Карай сына твайго, і ён дасьць табе спакой, і прынясе радасьць душы тваёй.
18 Няма адкрыцьця згары чалавеку разбэшчанаму, а хто жыве паводле закону — той шчасны.
19 Словамі не навучыш раба; бо, хоць ён і разумее іх, але ня слухаецца.
20 Ці бачыў ты чалавека неабачлівага ў словах сваіх? на неразумнага болей надзеі, чым на яго.
21 Калі змалку выхоўваць раба ў дастатку, дык і пазьней ён захоча быць сынам.
22 Чалавек гнеўлівы заводзіць свару, а запальчывы шмат грэшыць.
23 Ганарыстасьць чалавека прыніжае яго, а сьціплы духам здабывае гонар.
24 Хто дзеліцца са злодзеем, той ненавідзіць душу сваю; ён чуе праклён, але не абвяшчае пра тое.
25 Боязь перад людзьмі ставіць сетку; а хто спадзяецца на Госпада, будзе ў бясьпецы.
26 Многія шукаюць прыхільнага.
27 Мярзота праведнікам — чалавек няправедны, і мярзота бязбожнаму — той, хто ідзе простай дарогай.