Bible

1 (Aan die musiekleier op Mahalat, Maskil, 'n Psalm van Dawid.) Die dwaas het in sy hart gesê: Daar is geen God nie. Hulle is verdorwe, en hulle het gruwelike ongeregtigheid gedoen; daar is niemand wat goed doen nie. 2 God het uit die hemel neergesien op die mensekinders om te sien of daar iemand was wat verstaan, wat God gesoek het. 3 Elkeen van hulle het teruggegaan; hulle het heeltemal vuil geword; daar is niemand wat goed doen nie, ook nie een nie. 4 Het die werkers van ongeregtigheid geen kennis nie? wat my volk eet soos hulle brood eet; hulle het God nie aangeroep nie. 5 Daar was hulle in groot vrees, waar geen vrees was nie, want God het die gebeente verstrooi van hom wat teen jou kamp opslaan; jy het hulle beskaamd gemaak, omdat God hulle verag het. 6 Ag, as die verlossing van Israel uit Sion gekom het! Wanneer God die ballingskap van Sy volk terugbring, sal Jakob juig en Israel bly wees.