Leviticus 25
1 En die HERE het met Moses op die berg Sinai gespreek en gesê:
2 Spreek met die kinders van Israel en sê vir hulle: As julle in die land kom wat Ek julle gee, dan moet die land 'n sabbat tot eer van die HERE hou.
3 Ses jaar lank moet jy jou land saai, en ses jaar lank moet jy jou wingerd snoei en die vrugte daarvan insamel;
4 Maar in die sewende jaar sal dit 'n sabbat van rus vir die land wees, 'n sabbat vir die HERE; jy mag jou land nie saai en jou wingerd nie snoei nie.
5 Wat vanself uit jou oes groei, mag jy nie maai nie, en die druiwe van jou wingerdstok nie afsny nie, want dit is 'n jaar van rus vir die land.
6 En die sabbat van die land sal vir julle voedsel wees; vir jou en vir jou dienaar en vir jou slavin en vir jou dagloner en vir jou vreemdeling wat by jou vertoef,
7 En vir jou vee en vir die diere wat in jou land is, moet al die opbrings daarvan voedsel wees.
8 En jy moet sewe sabbatte van jare vir jou tel, sewe maal sewe jaar; en die tydperk van die sewe jaarsabbatte sal vir jou nege en veertig jaar wees.
9 Dan moet jy die basuin van die jubeljaar laat blaas op die tiende dag van die sewende maand; op die versoendag moet julle die basuin in julle hele land laat blaas.
10 En julle moet die vyftigste jaar heilig en vrylating uitroep in die hele land aan al die inwoners daarvan; 'n jubeljaar moet dit vir julle wees; en julle moet elkeen na sy besitting teruggaan, en elkeen na sy geslag teruggaan.
11 'n Jubeljaar sal vir julle die vyftigste jaar wees; julle mag nie saai nie en nie maai wat vanself daarin opkom nie, en ook nie die druiwe van jou wingerdstok daarin pluk nie.
12 Want dit is die jubeljaar; heilig moet dit vir julle wees; die opbrings daarvan moet julle uit die veld eet.
13 In die jaar van hierdie jubeljaar moet julle elkeen na sy besitting teruggaan.
14 En as jy iets aan jou naaste verkoop of iets uit jou naaste se hand koop, mag julle mekaar nie verdruk nie.
15 Volgens die aantal jare ná die jubeljaar moet jy van jou naaste koop, en volgens die aantal jare van die vrugte wat hy aan jou moet verkoop;
16 Volgens die menigte van jare moet jy die prys daarvan vermeerder, en na die geringheid van jare moet jy die prys daarvan verminder; want volgens die getal van die jare van die vrugte verkoop hy aan jou.
17 Julle mag mekaar dan nie verdruk nie; maar jy moet jou God vrees, want Ek is die HERE jou God.
18 Daarom moet julle my insettinge doen en my verordeninge onderhou en dit doen; en julle sal veilig in die land woon.
19 En die land sal sy vrugte gee, en julle sal versadig eet en veilig daarin woon.
20 En as julle sê: Wat sal ons in die sewende jaar eet? kyk, ons sal nie saai en ons opbrings nie insamel nie;
21 Dan sal Ek my seën oor jou gebied in die sesde jaar, en dit sal drie jaar lank vrugte dra.
22 En julle moet in die agtste jaar saai en nog van ou vrugte eet tot die negende jaar toe; totdat sy vrugte inkom, moet julle van die ou voorraad eet.
23 Die grond sal nie vir ewig verkoop word nie, want die land is myne; want julle is vreemdelinge en bywoners by My.
24 En in die hele land van julle besitting moet julle die land loskoop.
25 As jou broer arm geword het en van sy besitting verkoop het, en as iemand van sy familie kom om dit los te koop, moet hy loskoop wat sy broer verkoop het.
26 En as die man niemand het om dit te los nie, en self in staat is om dit te los;
27 Laat hy dan die jare van die verkoop daarvan tel en die oorskot teruggee aan die man aan wie hy dit verkoop het; dat hy na sy besitting kan terugkeer.
28 Maar as hy dit nie aan hom kan teruggee nie, moet wat verkoop is, in die hand van hom bly wat dit gekoop het tot die jubeljaar; en in die jubeljaar moet dit uitgaan, en hy moet na sy besitting terugkeer.
29 En as iemand 'n woonhuis in 'n ommuurde stad verkoop, moet hy dit binne 'n hele jaar nadat dit verkoop is, loskoop; binne 'n volle jaar mag hy dit los.
30 En as dit nie binne 'n volle jaar gelos word nie, dan moet die huis wat in die ommuurde stad is, vir ewig vasstaan vir hom wat dit gekoop het in sy geslagte; dit mag nie in die jubeljaar uitgaan nie.
31 Maar die huise van die dorpe wat geen muur rondom het nie, moet gereken word as die veld van die land; hulle kan losgekoop word, en hulle moet in die jubeljaar uittrek.
32 Nieteenstaande die stede van die Leviete en die huise van die stede van hulle besitting, mag die Leviete te eniger tyd loskoop.
33 En as iemand van die Leviete koop, moet die huis wat verkoop is en die stad van sy besitting in die jubeljaar uitgaan; want die huise van die stede van die Leviete is hulle besitting onder die kinders van Israel.
34 Maar die grond van die weiveld van hulle stede mag nie verkoop word nie; want dit is hulle ewige besit.
35 En as jou broer arm word en saam met jou in verval geraak het; dan moet jy hom uitlos; ja, al is hy 'n vreemdeling of 'n bywoner; dat hy by jou kan woon.
36 Neem geen rente van hom of vermeerder nie; maar vrees jou God; dat jou broer by jou kan woon.
37 Jy mag hom nie jou geld op woeker gee nie, en jy mag hom nie jou lewensmiddele leen om te vermeerder nie.
38 Ek is die HERE jou God wat jou uit Egipteland uitgelei het om aan jou die land Kanaän te gee en om jou God te wees.
39 En as jou broer wat by jou woon, arm word en aan jou verkoop word; jy mag hom nie dwing om as slaaf te dien nie.
40 Maar as 'n dagloner en as 'n bywoner moet hy by jou wees en jou dien tot die jubeljaar.
41 En dan sal hy van jou weggaan, hy en sy kinders saam met hom, en na sy familie teruggaan, en na die besitting van sy vaders terug.
42 Want hulle is my dienaars wat Ek uit Egipteland uitgelei het; hulle mag nie as slawe verkoop word nie.
43 Jy mag nie met strengheid oor hom heers nie; maar jy moet jou God vrees.
44 Jou slawe sowel as jou slavinne wat jy sal hê, moet uit die nasies wees wat rondom jou is; van hulle moet julle slawe en slavinne koop.
45 En van die kinders van die vreemdelinge wat onder julle vertoef, van hulle moet julle koop en van hulle geslagte wat by julle is wat hulle in julle land verwek het; en hulle sal julle besitting wees.
46 En julle moet dit as 'n erfdeel vir julle kinders ná julle neem, om hulle as 'n besitting te erf; hulle sal vir ewig julle slawe wees; maar oor julle broers, die kinders van Israel, mag julle nie met hardheid oor mekaar heers nie.
47 En as 'n bywoner of vreemdeling by jou ryk word, en jou broer wat by hom woon, arm word en homself aan die vreemdeling of bywoner by jou of aan die stam van die vreemdeling se familie verkoop,
48 Nadat hy verkoop is, kan hy weer losgekoop word; een van sy broers mag hom loskoop:
49 Of sy oom, of sy oom se seun, mag hom los, of enigeen van sy familie wat aan hom familie is, kan hom los; of as hy in staat is, kan hy homself loskoop.
50 En hy moet met hom wat hom gekoop het, afreken van die jaar dat hy aan hom verkoop is tot die jubeljaar; en die prys van sy koop moet wees volgens die aantal jare, volgens die tyd van 'n dagloner met hom.
51 As daar nog baie jare agter is, moet hy volgens hulle die prys van sy loskoop weer gee uit die geld waarvoor hy gekoop is.
52 En as daar maar min jare oor is tot die jubeljaar, dan moet hy saam met hom reken, en volgens sy jare moet hy hom die prys van sy loskoop teruggee.
53 En soos 'n jaarlikse dagloner sal hy by hom wees, en die ander een sal nie met strengheid oor hom heers voor jou oë nie.
54 En as hy in hierdie jare nie losgekoop word nie, moet hy in die jubeljaar uitgaan, hy sowel as sy kinders saam met hom.
55 Want vir my is die kinders van Israel dienaars; hulle is my dienaars wat Ek uit Egipteland uitgelei het: Ek is die HERE jou God.