Judges 20
1 Toe het al die kinders van Israel uitgetrek, en die vergadering het as een man vergader, van Dan af tot Berséba, met die land Gílead, tot by die HERE in Mispa.
2 En die owerstes van die hele volk, van al die stamme van Israel, het in die vergadering van die volk van God verskyn, vier honderd duisend voetgangers wat die swaard uittrek.
3 (En die kinders van Benjamin het gehoor dat die kinders van Israel na Mispa opgetrek het.) Toe sê die kinders van Israel: Vertel ons, hoe was hierdie boosheid?
4 En die Leviet, die man van die vrou wat gedood is, het geantwoord en gesê: Ek het in Gíbea gekom wat aan Benjamin behoort, ek en my byvrou, om te vernag.
5 En die manne van Gíbea het teen my opgestaan en in die nag die huis rondom my omsingel en gedink om my dood te maak; en my byvrou het hulle gedwing dat sy dood is.
6 En ek het my byvrou geneem en haar in stukke gekap en haar deur die hele land van die erfdeel van Israel gestuur, want hulle het skandelikheid en dwaasheid in Israel gepleeg.
7 Kyk, julle is almal kinders van Israel; gee hier jou raad en raad.
8 En die hele volk het opgestaan soos een man en gesê: Ons sal nie een van ons na sy tent toe gaan nie, en ons sal nie een van ons in sy huis ingaan nie.
9 Maar nou sal dit die ding wees wat ons met Gíbea sal doen; ons sal deur die lot daarteen optrek;
10 En ons sal tien man uit honderd uit al die stamme van Israel neem, en honderd van duisend en duisend uit tien duisend, om voedsel vir die volk te gaan haal, wat hulle kan doen as hulle by Gíbea in Benjamin kom, volgens al die dwaasheid wat hulle in Israel gedoen het.
11 Toe het al die manne van Israel teen die stad vergader, saamgebind soos een man.
12 En die stamme van Israel het manne deur die hele stam van Benjamin gestuur om te sê: Watter boosheid is dit wat onder julle gedoen word?
13 Gee dan nou vir ons die manne, die kinders van Belial, wat in Gíbea is, dat ons hulle kan doodmaak en die onheil uit Israel kan verdryf. Maar die kinders van Benjamin wou nie na die stem van hulle broers, die kinders van Israel, luister nie.
14 Maar die kinders van Benjamin het uit die stede by Gíbea bymekaargekom om uit te trek om te veg teen die kinders van Israel.
15 En die kinders van Benjamin is in dié tyd uit die stede getel ses en twintig duisend man wat die swaard uittrek, behalwe die inwoners van Gíbea, wat sewe honderd uitgesoekte manne getel is.
16 Onder hierdie hele volk was daar sewe honderd uitgesoekte manne wat linkshandig was; elkeen kon klippe op 'n haarbreedte slinger, en nie mis nie.
17 En die manne van Israel, behalwe Benjamin, was getel vier honderd duisend man wat die swaard uittrek; hulle almal was krygsmanne.
18 Toe het die kinders van Israel hulle klaargemaak en opgegaan na die huis van God en God raad gevra en gesê: Wie van ons sal eerste optrek na die geveg teen die kinders van Benjamin? En die HERE het gesê: Juda moet eerste optrek.
19 En die kinders van Israel het die môre klaargemaak en laer opgeslaan teen Gíbea.
20 En die manne van Israel het uitgetrek om teen Benjamin te veg; en die manne van Israel het hulle opgestel om teen hulle te veg by Gíbea.
21 En die kinders van Benjamin het uit Gíbea uitgetrek en daardie dag twee en twintig duisend man tot op die grond van die Israeliete vernietig.
22 En die volk, die manne van Israel, het hulleself aangemoedig en hulle geveg weer opgestel op die plek waar hulle hulle op die eerste dag opgestel het.
23 (En die kinders van Israel het opgetrek en voor die aangesig van die HERE geween tot die aand toe en die HERE raad gevra en gesê: Sal ek weer optrek om te veg teen die kinders van Benjamin, my broer? Toe sê die HERE: Trek op teen hom.)
24 En die kinders van Israel het nader gekom teen die kinders van Benjamin op die tweede dag.
25 En Benjamin het op die tweede dag teen hulle uitgetrek uit Gíbea en weer agttienduisend man op die grond van die kinders van Israel vernietig; hulle almal het die swaard uitgetrek.
26 Toe het al die kinders van Israel en die hele volk opgetrek en na die huis van God gekom en geween en daar gaan sit voor die aangesig van die HERE en daardie dag gevas tot die aand toe en brandoffers en dankoffers gebring voor die aangesig van die HERE.
27 En die kinders van Israel het die HERE geraadpleeg, want die verbondsark van God was daar in daardie dae,
28 En Pinehas, die seun van Eleasar, die seun van Aäron, het in daardie dae voor hom gestaan en gesê: Sal ek weer uittrek om te veg teen die kinders van Benjamin, my broer, of sal ek ophou? Toe sê die HERE: Trek op; want môre sal Ek hulle in jou hand gee.
29 En Israel het leuens rondom Gíbea opgelê.
30 En die kinders van Israel het op die derde dag teen die kinders van Benjamin opgetrek en hulle opgestel teen Gíbea soos die vorige kere.
31 En die kinders van Benjamin het uitgetrek teen die volk en is van die stad af weggetrek; en hulle het begin om van die volk te verslaan en dood te maak, soos die vorige kere, op die grootpaaie, waarvan die een opgaan na die huis van God en die ander na Gíbea in die veld, omtrent dertig man van Israel.
32 Toe sê die kinders van Benjamin: Hulle is voor ons verslaan soos die vorige keer. Maar die kinders van Israel het gesê: Laat ons vlug en hulle van die stad af na die grootpaaie toe trek.
33 Toe het al die manne van Israel opgestaan uit hulle plek en hulle in slagorde gestel by Baäl-tamar;
34 En tienduisend uitgesoekte manne uit die hele Israel het teen Gíbea aangekom, en die geveg was hewig, maar hulle het nie geweet dat onheil naby hulle was nie.
35 En die HERE het Benjamin voor Israel verslaan, en die kinders van Israel het op daardie dag vyf en twintig duisend honderd man van die Benjaminiete verdelg; hulle almal het die swaard uitgetrek.
36 Toe het die kinders van Benjamin gesien dat hulle verslaan is, want die manne van Israel het aan die Benjaminiete plek gegee, omdat hulle vertrou het op die leuenaars wat hulle langs Gíbea gesit het.
37 En die leuenaars het hulle gehaas en Gíbea aangestorm; en die leuenaars het hulle saamgetrek en die hele stad met die skerpte van die swaard verslaan.
38 En daar was 'n bepaalde teken tussen die manne van Israel en die leuenaars wat wag om 'n groot vlam met rook uit die stad te laat opstyg.
39 En toe die manne van Israel in die geveg teruggetrek het, het Benjamin begin om van die manne van Israel omtrent dertig man te verslaan en dood te maak; want hulle het gesê: Waarlik, hulle is voor ons verslaan soos in die eerste geveg.
40 Maar toe die vlam uit die stad begin opgaan met 'n rookkolom, het die Benjaminiete agter hulle gekyk, en kyk, die vlam van die stad het opgestyg na die hemel.
41 En toe die manne van Israel omdraai, was die manne van Benjamin verbaas, want hulle het gesien dat onheil oor hulle gekom het.
42 Daarom het hulle hul rug voor die manne van Israel gedraai na die pad na die woestyn; maar die geveg het hulle ingehaal; en die wat uit die stede gekom het, het hulle in hulle midde vernietig.
43 En hulle het die Benjaminiete rondom omsingel en hulle agtervolg en hulle met gemak vertrap teenoor Gíbea teen sonop.
44 En daar het van Benjamin agttien duisend man geval; hulle almal was dapper manne.
45 En hulle het omgedraai en na die woestyn gevlug na die rots van Rimmon; en hulle het hard agternagejaag tot by Gidom en van hulle twee duisend man gedood.
46 Sodat almal wat daardie dag van Benjamin geval het, vyf en twintig duisend man was wat die swaard uitgetrek het; hulle almal was dapper manne.
47 Maar seshonderd man het omgedraai en na die woestyn gevlug, na die rots Rimmon toe en vier maande in die rots Rimmon gebly.
48 En die manne van Israel het teruggekeer na die kinders van Benjamin en hulle met die skerpte van die swaard verslaan, sowel as die manne van elke stad, soos die dier en almal wat aan die hand gekom het; ook het hulle al die stede aan die brand gesteek waartoe hulle gekom het.