Job 9
1 Toe antwoord Job en sê:
2 Ek weet dit is so van die waarheid: maar hoe moet 'n mens regverdig wees teenoor God?
3 As hy met hom wil stry, kan hy hom nie een uit duisend antwoord nie.
4 Hy is wys van hart en sterk van krag; wie het hom teen hom verhard en voorspoedig gegaan?
5 wat die berge versit, en hulle weet nie; wat hulle in sy toorn omkeer.
6 Wat die aarde uit sy plek laat bewe, en sy pilare bewe.
7 Wat die son beveel, en hy gaan nie op nie; en verseël die sterre.
8 Wat alleen die hemel uitsprei en op die golwe van die see trap.
9 Wat Arcturus, Orion en Plejades en die kamers van die suide maak.
10 Wat groot dinge doen wat nie uitgevind is nie; ja, en wonders sonder getal.
11 Kyk, hy gaan by my verby, en ek sien hom nie; hy gaan ook verder, maar ek sien hom nie.
12 Kyk, Hy neem weg, wie kan hom verhinder? wie sal vir hom sê: Wat doen jy?
13 As God sy toorn nie terugtrek nie, buk die trotse helpers onder hom.
14 Hoeveel minder sal ek hom antwoord en my woorde uitkies om met hom te redeneer?
15 Vir wie, al was ek regverdig, sou ek tog nie antwoord nie, maar tot my regter smeek.
16 As ek geroep het, en hy het my geantwoord; tog sou ek nie glo dat hy na my stem geluister het nie.
17 Want Hy verbreek my met 'n storm en vermeerder my wonde sonder oorsaak.
18 Hy sal my nie toelaat om my asem op te blaas nie, maar vul my met bitterheid.
19 As ek van krag spreek, kyk, hy is sterk;
20 As ek myself regverdig, sal my eie mond my veroordeel; as ek sê: Ek is volmaak, sal dit my ook verkeerd bewys.
21 Al was ek volmaak, sou ek my siel nie ken nie; ek sou my lewe verag.
22 Dit is een ding, daarom het ek dit gesê: Hy vernietig die volmaakte en die goddelose.
23 As die plaag skielik doodmaak, sal hy lag oor die verhoor van die onskuldige.
24 Die aarde is oorgegee in die hand van die goddelose; Hy bedek die aangesigte van sy regters; so nie, waar en wie is hy?
25 Nou is my dae vinniger as 'n pos: hulle vlug weg, hulle sien niks goeds nie.
26 Hulle het verbygegaan soos vinnige skepe, soos 'n arend wat na die prooi haas.
27 As ek sê: Ek sal my klagte vergeet, my beswaardheid laat staan en myself vertroos.
28 Ek is bang vir al my smarte, ek weet dat U my nie onskuldig sal hou nie.
29 As ek goddeloos is, waarom arbei ek dan tevergeefs?
30 As ek my met sneeuwater was en my hande nog nooit so rein maak nie;
31 Maar jy sal my in die sloot dompel, en my klere sal my verafsku.
32 Want hy is nie 'n man soos ek, dat ek hom sou antwoord, en ons sou saamkom in die oordeel nie.
33 Daar is ook geen dagmens tussen ons wat sy hand op ons albei kan lê nie.
34 Laat hy sy staf van my af wegneem, en laat sy vrees my nie verskrik nie.
35 Dan sou ek spreek en hom nie vrees nie; maar dit is nie so met my nie.