Job 4
1 Toe antwoord Elifas die Temaniet en sê:
2 As ons probeer om met jou te praat, sal jy bedroef wees? maar wie kan homself daarvan weerhou om te praat?
3 Kyk, U het baie onderrig en die swak hande versterk.
4 U woorde het hom ondersteun wat besig was om te val, en U het die swak knieë versterk.
5 Maar nou het dit oor jou gekom, en jy word beswyk; dit raak jou, en jy word verskrik.
6 Is dit nie jou vrees, jou vertroue, jou hoop en die opregtheid van jou weë nie?
7 Onthou tog, wie het ooit omgekom omdat hy onskuldig was? of waar is die regverdiges uitgeroei?
8 Soos ek gesien het, maai hulle wat ongeregtigheid ploeg en goddeloosheid saai.
9 Deur die geblaas van God vergaan hulle, en deur die asem van sy neusgate word hulle verteer.
10 Die brul van die leeu en die stem van die bruisende leeu en die tande van die jong leeus is verbreek.
11 Die ou leeu vergaan weens gebrek aan prooi, en die stewige leeu se kleintjies word verstrooi.
12 Nou is iets in die geheim vir my gebring, en my oor het 'n bietjie daarvan ontvang.
13 In gedagtes uit die naggesigte, wanneer diepe slaap op mense val,
14 Vrees het oor my gekom en bewing, wat al my gebeente laat bewe het.
15 Toe het 'n gees voor my aangesig gegaan; die hare van my vlees het opgestaan:
16 Dit het stilgestaan, maar ek kon die vorm daarvan nie onderskei nie: 'n beeld was voor my oë, daar was stilte, en ek het 'n stem gehoor wat sê:
17 Sal die sterflike mens regverdiger as God wees? sal 'n mens reiner wees as sy maker?
18 Kyk, hy het nie op sy dienaars vertrou nie; en sy engele het Hy met dwaasheid bevel gegee:
19 Hoeveel minder by die wat in kleihuise woon, wie se fondament in die stof is, wat fyngedruk word voor die mot?
20 Hulle word vernietig van die môre tot die aand;
21 Gaan hulle voortreflikheid wat in hulle is nie weg nie? hulle sterf, selfs sonder wysheid.