Job 39
1 Ken jy die tyd wanneer die wilde bokke van die rots baar? of kan jy merk wanneer die hinde kalf?
2 Kan jy die maande tel wat hulle volbring? of weet jy die tyd wanneer hulle baar?
3 Hulle buig hulle neer, hulle bring hulle kleintjies voort, hulle dryf hulle smarte uit.
4 Hulle kleintjies is goedgesind, hulle word groot met koring; hulle gaan uit en keer nie na hulle terug nie.
5 Wie het die wilde-esel vry uitgestuur? of wie het die bande van die wilde-esel losgemaak?
6 Wie se huis Ek die woestyn gemaak het, en die onvrugbare grond sy wonings.
7 Hy smaad die menigte van die stad, en die geroep van die drywer ag hy nie.
8 Die bergreeks is sy weiveld, en hy soek na elke groen ding.
9 Sal die eenhoring gewillig wees om jou te dien, of by jou krip bly?
10 Kan jy die eenhoring met sy band in die voor vasbind? of sal hy die valleie agter jou aan ek?
11 Sal jy op hom vertrou, want sy krag is groot? of sal jy jou arbeid aan hom oorlaat?
12 Wil jy hom glo dat hy jou saad huis toe sal bring en dit in jou skuur sal bymekaarmaak?
13 Het jy die mooi vlerke aan die poue gegee? of vlerke en vere vir die volstruis?
14 wat haar eiers in die aarde laat en dit in stof verhit,
15 en vergeet dat die voet hulle kan verbrysel, of dat die wilde dier hulle kan breek.
16 Sy is verhard teen haar kleintjies asof hulle nie hare is nie; haar arbeid is tevergeefs sonder vrees;
17 Omdat God haar van wysheid ontneem het, en aan haar verstand nie meegedeel het nie.
18 Hoe laat sy haarself verhef, verag sy die perd en sy ruiter.
19 Het jy die perd krag gegee? het jy sy nek met donderweer beklee?
20 Kan jy hom bang maak soos 'n sprinkaan? die heerlikheid van sy neusgate is verskriklik.
21 Hy wandel in die dal en is bly oor sy sterkte; hy gaan die gewapende manne tegemoet.
22 Hy spot met vrees en is nie verskrik nie; en hy keer nie van die swaard af nie.
23 Die koker raas teen hom, die glinsterende spies en die skild.
24 Hy verslind die aarde met grimmigheid en woede, en hy glo nie dat dit die geluid van die basuin is nie.
25 Hy sê tussen die basuine: Ha, ha! en hy het die geveg van ver af geruik, die donderslag van die owerstes en die geskreeu.
26 Vlieg die valk deur u wysheid en span sy vlerke na die suide?
27 Klim die arend op u bevel en maak sy nes in die hoogte?
28 Sy woon en bly op die rots, op die rots en op die rots.
29 Daarvandaan soek sy die prooi, en haar oë kyk ver.
30 Haar kleintjies suig ook bloed op, en waar die gesneuweldes is, daar is sy.