Job 24
1 Waarom, siende tye is nie vir die Almagtige verborge nie, sien die wat Hom ken, nie sy dae nie?
2 Sommige verwyder die landmerke; hulle neem kleinvee met geweld weg en wei.
3 Hulle jaag die esel van die wees weg, hulle neem die bees van die weduwee as pand.
4 Hulle wend die behoeftiges van die weg af; die armes van die aarde kruip saam weg.
5 Kyk, soos wilde-esels in die woestyn, gaan hulle uit na hulle werk; opstaan tydig vir 'n buit: die woestyn gee voedsel vir hulle en vir hulle kinders.
6 Hulle maai elkeen sy koring in die land, en hulle samel die oes van die goddelose in.
7 Hulle laat die naaktes sonder klere vernag, sodat hulle geen bedekking in die koue het nie.
8 Hulle is nat van die stortreën van die berge, en hulle omhels die rots omdat hulle geen skuiling het nie.
9 Hulle ruk die wees uit die bors en neem 'n pand van die armes.
10 Hulle laat hom naak sonder klere gaan, en hulle neem die gerf van die hongeriges weg;
11 wat olie maak binne hulle mure en hulle parskuipe trap en dors ly.
12 Mense sug uit die stad, en die siel van die gewondes roep uit;
13 Hulle is van die wat teen die lig in opstand kom; hulle ken nie sy weë nie en bly nie in sy paaie nie.
14 Die moordenaar wat saam met die lig opstaan, maak die armes en behoeftiges dood, en in die nag is hy soos 'n dief.
15 En die oog van die egbreker wag op die skemer en sê: Geen oog sal my sien nie, en verbloem sy aangesig.
16 In die donker grawe hulle deur huise wat hulle bedags vir hulle gemerk het; hulle ken nie die lig nie.
17 Want die môre is vir hulle soos 'n doodskaduwee; as iemand hulle ken, is hulle in die verskrikkinge van die doodskaduwee.
18 Hy is vinnig soos die waters; hulle deel is vervloek op die aarde; hy sien die weg van die wingerde nie.
19 Droogte en hitte verteer die sneeuwaters, so ook die doderyk die wat gesondig het.
20 Die moederskoot sal hom vergeet; die wurm sal hom soet voed; aan hom sal nie meer gedink word nie; en goddeloosheid sal verbreek word soos 'n boom.
21 Hy smeek die onvrugbare wat nie baar nie, en doen nie goed aan die weduwee nie.
22 Hy trek ook die helde met sy krag; hy staan op, en niemand is seker van die lewe nie.
23 Al is dit hom gegee om veilig te wees, waarop hy rus; tog is sy oë op hulle weë.
24 Hulle is vir 'n kort tydjie verhef, maar is weg en verneder; hulle word soos al die ander uit die pad gehaal en afgesny soos die toppe van die are.
25 En as dit nie nou so is nie, wie sal my tot leuenaar maak en my spraak niks werd maak nie?