Genesis 17
1 Toe Abram nege en negentig jaar oud was, het die HERE aan Abram verskyn en vir hom gesê: Ek is die Almagtige God; wandel voor my aangesig en wees volmaak.
2 Ek sal my verbond sluit tussen My en jou en jou uitermate vermeerder.
3 En Abram het op sy aangesig geval, en God het met hom gespreek en gesê:
4 Wat my betref, kyk, my verbond is met jou, en jy sal 'n vader van baie nasies word.
5 Jou naam sal ook nie meer Abram genoem word nie, maar jou naam sal Abraham wees; want 'n vader van baie nasies het Ek jou gemaak.
6 Ek sal jou uitermate vrugbaar maak, en Ek sal jou nasies maak, en konings sal uit jou voortkom.
7 Ek sal my verbond oprig tussen My en jou en jou nageslag ná jou in hulle geslagte as 'n ewige verbond, om vir jou 'n God te wees en vir jou nageslag ná jou.
8 En Ek sal aan jou en jou nageslag ná jou die land gee waarin jy 'n vreemdeling is, die hele land Kanaän, as 'n ewige besitting; en Ek sal hulle God wees.
9 God het vir Abraham gesê: Jy moet dan my verbond hou, jy en jou nageslag ná jou in hulle geslagte.
10 Dit is my verbond wat julle moet hou tussen My en julle en jou nageslag ná jou; Elke manlike seun onder julle moet besny word.
11 Julle moet die vlees van julle voorhuid besny; en dit sal 'n teken wees van die verbond tussen My en jou.
12 En hy wat agt dae oud is, moet onder julle besny word, elke manlike seun in julle geslagte, hy wat in die huis gebore is of met geld gekoop is van enige vreemdeling wat nie uit jou nageslag is nie.
13 Hy wat in jou huis gebore is en hy wat met jou geld gekoop is, moet besny word; en my verbond sal in julle vlees wees as 'n ewige verbond.
14 En die onbesnede manlike seun wie se vlees van sy voorhuid nie besny is nie, dié siel moet uit sy volk uitgeroei word; hy het my verbond verbreek.
15 En God het vir Abraham gesê: Wat jou vrou Sarai betref, jy mag haar nie Sarai noem nie, maar haar naam moet Sara wees.
16 Ek sal haar seën en vir jou ook 'n seun uit haar gee; ja, Ek sal haar seën, en sy sal 'n moeder van nasies wees; konings van volke sal van haar wees.
17 Toe val Abraham op sy aangesig en lag en sê in sy hart: Sal daar vir hom wat honderd jaar oud is 'n kind gebore word? en sal Sara, wat negentig jaar oud is, baar?
18 En Abraham het vir God gesê: Mag Ismael voor U lewe!
19 En God het gesê: Jou vrou Sara sal waarlik vir jou 'n seun baar; en jy moet hom Isak noem, en Ek sal my verbond met hom oprig as 'n ewige verbond en met sy nageslag ná hom.
20 En wat Ismael betref, Ek het jou verhoor: Kyk, Ek het hom geseën en sal hom vrugbaar maak en hom uitermate vermeerder; twaalf vorste sal hy verwek, en Ek sal hom 'n groot nasie maak.
21 Maar my verbond sal Ek met Isak oprig wat Sara vir jou op hierdie vasgestelde tyd in die volgende jaar sal baar.
22 En hy het opgehou om met hom te praat, en God het van Abraham af opgegaan.
23 Abraham het sy seun Ismael geneem en almal wat in sy huis gebore is, en alles wat met sy geld gekoop is, al wat manlik is onder die manne van Abraham se huis; en hulle het op dieselfde dag die vlees van hulle voorhuid besny, soos God aan hom gesê het.
24 En Abraham was nege en negentig jaar oud toe hy aan die vlees van sy voorhuid besny is.
25 Sy seun Ismael was dertien jaar oud toe hy aan die vlees van sy voorhuid besny is.
26 Op dieselfde dag is Abraham besny en sy seun Ismael.
27 Al die manne van sy huis wat in die huis gebore is en met geld van die vreemdeling gekoop is, is saam met hom besny.