Ecclesiastes 12
1 Dink nou aan jou Skepper in die dae van jou jeug, terwyl die slegte dae nie kom en die jare nie nader nie, as jy sê: Ek het geen behae daarin nie;
2 Terwyl die son of die lig of die maan of die sterre nie verduister word nie, en die wolke nie terugkeer ná die reën nie.
3 Op die dag as die wagters van die huis bewe en die magtiges hulle neerbuig en die slypmasjiene ophou omdat hulle min is, en die wat by die vensters uitkyk, verduister word,
4 En die deure sal op die strate gesluit word as die geluid van die geknars laag is, en hy sal opstaan vir die stem van die voël, en al die dogters van die musiek sal verneder word;
5 Ook wanneer hulle bang is vir die hoë, en vrese sal op die pad wees, en die amandelboom sal floreer, en die sprinkaan sal 'n las wees, en begeerte sal ophou; want die mens gaan na sy lang huis, en die rouklaers gaan deur die strate:
6 Of ooit word die silwer tou losgemaak, of die goue bak gebreek, of die kruik by die fontein gebreek, of die wiel by die put gebreek.
7 Dan sal die stof na die aarde terugkeer soos dit was, en die gees sal terugkeer na God wat dit gegee het.
8 Ydelheid van nietighede, sê die prediker; alles is nietigheid.
9 En bowendien, omdat die prediker wys was, het hy nog steeds die mense kennis geleer; ja, hy het goed ag geslaan en gesoek en baie spreuke reggestel.
10 Die prediker het gesoek om aanneemlike woorde te vind, en wat geskrywe is, was reg, woorde van waarheid.
11 Die woorde van die wyse mense is soos prikkels en soos spykers wat vasgemaak word deur die leiers van gemeentes, wat van een herder gegee is.
12 En verder, hierdeur, my seun, word vermaan: aan die maak van baie boeke is daar geen einde nie; en baie studie is 'n vermoeidheid van die vlees.
13 Laat ons die uiteinde van die hele saak hoor: Vrees God en bewaar sy gebooie, want dit is die hele plig van die mens.
14 Want God sal elke werk in die oordeel bring, met alles wat verborge is, of dit goed of sleg is.