Bible

1 Ná hierdie dinge en die oprigting daarvan, het Sanherib, die koning van Assirië, gekom en Juda ingetrek en laer opgeslaan teen die omheinde stede en gedink om dit vir hom te wen. 2 En toe Hiskia sien dat Sanherib gekom het en dat hy van plan was om teen Jerusalem te veg, 3 Hy het raad gehou met sy vorste en sy helde om die waters van die fonteine wat buite die stad was, te stop, en hulle het hom gehelp. 4 En daar het baie mense bymekaargekom wat al die fonteine en die spruit wat deur die land loop, toegemaak en gesê het: Waarom sou die konings van Assirië kom en baie water vind? 5 En hy het homself versterk en die hele muur opgebou wat gebreek was, en dit opgerig tot by die torings en 'n ander muur daarbuite, en Millo in die stad van Dawid herstel en pyle en skilde in menigte gemaak. 6 En hy het krygsmanne oor die volk aangestel en hulle by hom bymekaar laat kom op die straat van die stadspoort en met hulle gemaklik gespreek en gesê: 7 Wees sterk en vol moed, wees nie bevrees of verskrik vir die koning van Assirië of vir die hele menigte wat by hom is nie, want daar is meer by ons as by hom. 8 By hom is 'n arm van vlees; maar by ons is die HERE onse God om ons te help en ons oorloë te voer. En die volk het gerus op die woorde van Hiskía, die koning van Juda. 9 Hierna het Sanherib, die koning van Assirië, sy dienaars na Jerusalem gestuur (maar hy het self teen Lagis en al sy mag saam met hom beleër) na Hiskia, die koning van Juda, en die hele Juda wat in Jerusalem was, en gesê: 10 So sê Sanherib, die koning van Assirië: Waarop vertrou julle dat julle in die beleëring in Jerusalem bly? 11 Moet Hiskia julle nie oorreed om julleself oor te gee om van hongersnood en dors te sterwe nie, deur te sê: Die HERE onse God sal ons verlos uit die hand van die koning van Assirië? 12 Het dieselfde Hiskía nie sy hoogtes en sy altare weggeneem en Juda en Jerusalem bevel gegee en gesê: Julle moet voor een altaar aanbid en daarop reukwerk laat opgaan nie? 13 Weet julle nie wat ek en my vaders aan al die mense van ander lande gedoen het nie? was die gode van die nasies van daardie lande op enige manier in staat om hulle lande uit my hand te red? 14 Wie was daar onder al die gode van daardie nasies wat my vaders met die banvloek getref het, wat sy volk uit my hand kon red, dat julle God julle uit my hand sou kon red? 15 Laat Hiskia julle dan nou nie bedrieg en julle nie so oortuig nie, en glo hom nog nie; want geen god van enige nasie of koninkryk was in staat om sy volk uit my hand en uit die hand van my vaders te red nie en minder sal jou God jou uit my hand red? 16 En sy dienaars het nog meer gespreek teen die HERE God en teen sy kneg Hiskía. 17 Hy het ook briewe geskrywe om die HERE, die God van Israel, te laster en teen hom te spreek en te sê: Soos die gode van die nasies van ander lande hulle volk nie uit my hand gered het nie, so sal die God van Hiskía sy volk nie red nie. 18 Toe het hulle met 'n groot stem geroep in die toespraak van die Jode tot die inwoners van Jerusalem wat op die muur was, om hulle bang te maak en hulle te verskrik; dat hulle die stad kan inneem. 19 En hulle het gespreek teen die God van Jerusalem, soos teen die gode van die mense van die aarde, wat die werk van die hande van mense was. 20 En daarom het koning Hiskía en die profeet Jesaja, die seun van Amos, gebid en ten hemele geroep. 21 En die HERE het 'n engel gestuur wat al die dapper helde en die leiers en owerstes in die laer van die koning van Assirië uitroei. Daarom het hy met skaamte teruggekeer na sy eie land. En toe hy in die huis van sy god ingegaan het, het die wat uit sy eie ingewande voortgekom het, hom daar met die swaard gedood. 22 So het die HERE Hiskia en die inwoners van Jerusalem verlos uit die hand van Sanherib, die koning van Assirië, en uit die hand van almal, en hulle van alle kante gelei. 23 En baie het geskenke aan die HERE na Jerusalem gebring en geskenke aan Hiskía, die koning van Juda, sodat hy van nou af groot gemaak is voor die oë van al die nasies. 24 In daardie dae was Hiskia siek tot die dood toe en hy het tot die HERE gebid; en hy het met hom gespreek, en hy het hom 'n teken gegee. 25 Maar Hiskía het nie weer vergeld volgens die weldaad wat aan hom gedoen is nie; want sy hart was verhewe; daarom was daar toorn oor hom en oor Juda en Jerusalem. 26 Maar Hiskia het hom verneder weens die trots van sy hart, hy sowel as die inwoners van Jerusalem, sodat die toorn van die HERE nie oor hulle gekom het in die dae van Hiskía nie. 27 En Hiskía het buitengewoon baie rykdom en eer gehad, en hy het vir hom skatkamers gemaak vir silwer en goud en vir edelgesteentes en vir speserye en vir skilde en vir allerhande kosbare juwele; 28 Ook voorraadkamers vir die opbrings van koring en wyn en olie; en stalletjies vir allerhande diere, en hokke vir kleinvee. 29 Verder het hy vir hom stede voorsien en besittings van kleinvee en beeste in menigte, want God het hom baie besit gegee. 30 Hierdie selfde Hiskia het ook die boonste waterloop van Gihon toegemaak en dit reguit afgebring na die westekant van die stad van Dawid. En Hiskia was voorspoedig in al sy werke. 31 Maar in die saak van die gesante van die vorste van Babel, wat na hom gestuur het om die wonder wat in die land gebeur het, te raadpleeg, het God hom verlaat om hom op die proef te stel, sodat hy alles kon weet wat in sy hart was. 32 En die verdere geskiedenis van Hiskía en sy goedheid, kyk, dit is beskrywe in die gesig van die profeet Jesaja, die seun van Amos, en in die Boek van die konings van Juda en Israel. 33 En Hiskía het ontslaap met sy vaders, en hulle het hom begrawe in die hoof van die grafte van die seuns van Dawid; en die hele Juda en die inwoners van Jerusalem het hom by sy dood geëer. En sy seun Manasse het in sy plek geregeer.